Να ξεκαθαρίσουμε ότι, και όταν καθόμαστε, μπορούμε να προσευχόμαστε, μέσα στο ναό. Ωστόσο υπάρχουν κάποιες στιγμές της Θείας Λειτουργίας, που όλοι πρέπει να στέκονται όρθιοι. Οι στιγμές αυτές είναι οι εξής, κατά σειράν:
• Στην αρχή της Θείας Λειτουργίας, όταν ο ιερέας απαγγέλλει το "Ευλογημένη η βασιλεία του Πατρός...". Όλοι είμαστε όρθιοι και στο άκουσμα των ονομάτων των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος πρέπει να κάνουμε το σταυρό μας, με ευλάβεια. Κατόπιν μπορούμε να καθίσουμε.
Εάν λειτουργεί ο Μητροπολίτης, σηκωνόμαστε την στιγμή πού στα "Ειρηνικά" μνημονεύεται το όνομα του. Αυτό το κάνουμε σε ένδειξη σεβασμού προς αυτόν και για να δεχθούμε την ευλογία, που μας δίδει εκείνη τη στιγμή.
• Σηκωνόμαστε πάλι όρθιοι, όταν γίνεται η Μικρά Είσοδος, δηλαδή η λιτάνευση του ιερού Ευαγγελίου και ο Χορός ψάλλει το γ' Αντίφωνο (απολυτίκιο της ημέρας ή του αγίου). Παραμένουμε όρθιοι μέχρι ο Ιερέας, να εισάγει το Ευαγγέλιο στο Ιερό Βήμα.
• Σηκωνόμαστε ξανά στον Τρισάγιο ύμνο ("Του Κυρίου δεηθώμεν …", έως "Άγιος ο Θεός, άγιος ισχυρός, άγιος αθάνατος, ελέησον ημάς"), και κάνουμε τον Σταυρό μας ευλαβικά.
• Στην απαγγελία του Αποστόλου καθόμαστε. Σηκωνόμαστε πάλι, μόλις δοθεί το παράγγελμα: "Σοφία, Ορθοί, ακούσωμεν του Αγίου Ευαγγελίου" και παραμένουμε όρθιοι μέχρι ο Ιερέας, να εισάγει το Ευαγγέλιο στο Ιερό Βήμα, μόλις τελειώσει η ανάγνωση του.
• Σηκωνόμαστε ξανά, όταν αρχίζει η Μεγάλη Είσοδος, δηλαδή η λιτάνευση των Τιμίων Δώρων και παραμένουμε όρθιοι μέχρι να τοποθετηθούν τα Τίμια Δώρα στην Αγία Τράπεζα.
• Σηκωνόμαστε κάθε φορά που μας θυμιατίζει ή μας ευλογεί ο ιερέας.
• Στεκόμαστε όρθιοι, κατά την ανάγνωση του "Συμβόλου της Πίστεως".
• Σηκωνόμαστε, μόλις ο ιερέας δώσει το παράγγελμα: "Στώμεν καλώς. Στώμεν μετά φόβου ...". Από το σημείο αυτό αρχίζει το σημαντικότερο τμήμα της Θείας Λειτουργίας που είναι η Αγία Αναφορά, ο Καθαγιασμός των Τιμίων Δώρων. Συνεχίζουμε να είμαστε όρθιοι μέχρι τέλους της Αγίας Αναφοράς, όπου ο ιερέας μας ευλογεί από την Ωραία Πύλη λέγοντας το: "Και έσται τα ελέη του μεγάλου Θεού .…".
⇒ Είναι παράδοση στην Εκκλησία να γονατίζουμε κατά την στιγμή που εκφωνείται το «Τά Σά έκ τῶν Σών» δείχνοντας την πίστη και τον σεβασμό μας στην κάθοδο του Αγίου Πνεύματος εκείνη την ιερή στιγμή. Εξαίρεση αποτελούν οι Κυριακές (που θεωρούνται αναστάσιμες ημέρες) και οι ημέρες της Πεντηκοστής, κατά τις οποίες δεν γονατίζουμε, αλλά κλίνουμε το κεφάλι μας, ως ένδειξη σεβασμού.
• Είμαστε όρθιοι, κατά την ανάγνωση της Κυριακής Προσευχής και παραμένουμε όρθιοι μέχρις ότου ακούσουμε το: "Πρόσχωμεν. Τα Άγια τοις Αγίοις".
• Σηκωνόμαστε ξανά, όταν ο ιερέας μπροστά στην Ωραία Πύλη καλεί τους πιστούς στην "Μετάληψη" λέγοντας "Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε".
Καλό είναι να παραμένουμε όρθιοι όση ώρα διαρκεί η "Μετάληψη".
• Τέλος σηκωνόμαστε κατά την "Απόλυση" ("Εν ειρήνη προέλθωμεν …" έως "Δι' ευχών των αγίων πατέρων ημών …"), για να δεχθούμε την τελική ευλογία του ιερέα.
Πηγή: Ενορία Αγίου Δημητρίου Ελλησπόντου Κοζάνης
0 Σχόλια