1. Βάλε τα σημεία στίξης στο παρακάτω κείμενο.
Μια φορά κι έναν καιρό, μάλωναν η χελώνα κι ο λαγός για το ποιος είναι πιο γρήγορος. «Εγώ είμαι ο πιο γρήγορος απ’ όλα τα ζώα!» έλεγε ο λαγός υπερήφανα.
Η χελώνα τού έλεγε: «Μην υπερηφανεύεσαι λαγέ, υπάρχουν πολλοί που μπορούν να σε νικήσουν!».
«Κάνουμε έναν αγώνα δρόμου;» ρώτησε ο λαγός, βέβαιος πως θα κερδίσει.
«Ευχαρίστως!» απάντησε η χελώνα.
2. Διάβασε τις φράσεις μέσα στα μπαλονάκια. Όλες έχουν θαυμαστικό στο τέλος. Γράψε από κάτω αν το θαυμαστικό δείχνει χαρά, θυμό, πόνο ή έκπληξη.
Ωραία! Θα πάμε εκδρομή! - χαρά
Τι μεγάλο που είναι! - έκπληξη
Αχ! Το χέρι μου! - πόνος
Ζαβολιάρη! - θυμός
3. Τόνισε τις λέξεις μέσα στα μπαλονάκια.
Δώσε το τετράδιό μου!
Άφησέ τον!
Ο δάσκαλός μας έρχεται. Ησυχία!
Μίλησέ τους ευγενικά.
Πάρε το βιβλίο σου!
Κάλεσέ τον!
Άφησέ μου το τηλέφωνό σου.
4. Ποπό! Πόσα πράγματα έχεις μάθει μέχρι τώρα! Τα θυμάσαι; Προσπάθησε να διαβάσεις την παρακάτω σειρά και να τη γράψεις σωστά.
Οι τέσσερις φίλοι είναι έτοιμοι για το ταξίδι τους. Η περιπέτειά τους θα ξεκινήσει αύριο.
5. Συμπλήρωσε τις ερωτήσεις του Λουκά με τις λέξεις πού, πότε, γιατί και πώς.
— Πότε πήγες να δεις την καινούρια ταινία; — Χτες το απόγευμα.
— Πού πήγες να δεις την καινούρια ταινία; — Στο Σινέπολις.
— Πώς πήγες να δεις την καινούρια ταινία; — Με το μετρό.
— Γιατί πήγες να δεις την καινούρια ταινία; — Γιατί έμαθα ότι είναι ωραία.
6. Δες τις εικόνες, διάβασε τις φράσεις και βρες ποιος από τους ποιητές περιγράφεται. Υπογράμμισε τις λέξεις που σου δείχνουν την άρνηση.
• Φορά μαύρο πουλόβερ.
• Δεν έχει πολλά μαλλιά.
• Δεν έχει μουστάκι ούτε μούσι.
• Δε φορά γυαλιά μήτε γραβάτα.
• Έχει μια ελιά στο μάγουλο.
Δεν είναι ο Κωνσταντίνος Καβάφης, είναι ο Οδυσσέας Ελύτης.
7. Η Χαρά και η Γαλήνη παίζουν ένα παιχνίδι. Μπορείς να το βρεις και να το συνεχίσεις;
O Λουκάς είναι πειραχτήρι. ⇒ O Λουκάς δεν είναι πειραχτήρι.
O Αρμπέν πίνει χυμό. ⇒ O Αρμπέν δεν πίνει χυμό.
Η Χαρά φορά κασκόλ. ⇒ Η Χαρά δεν φορά κασκόλ.
Η Γαλήνη είναι στη βιβλιοθήκη. ⇒ Η Γαλήνη δεν είναι στη βιβλιοθήκη.
8. O Αρμπέν λέει δύο προτάσεις και ο Λουκάς τις κάνει μία. Μπορείς να βρεις πώς το κάνει και να το συνεχίσεις;
Δε φορά γυαλιά. Δε φορά καπέλο. ⇒ Δε φορά γυαλιά ούτε καπέλο.
Δεν έχει τσάντα. Δεν έχει μολύβι. ⇒ Δεν έχει τσάντα ούτε μολύβι.
Δεν τρώει. Δεν πίνει. ⇒ Δεν τρώει ούτε πίνει.
Δεν τρώει σύκα. Δεν τρώει μούρα. ⇒ Δεν τρώει σύκα ούτε μούρα.
Δεν παίζει κρυφτό. Δεν παίζει μπάλα. ⇒ Δεν παίζει κρυφτό ούτε μπάλα.
9. Η μικρή αδελφή του Λουκά έσκισε το αγαπημένο του παραμύθι σε κομματάκια. Μπορείς να τα βάλεις στη σειρά; Γράψε ΤΙΤΛOΣ, ΑΡΧΗ, ΜΕΣΗ και ΤΕΛOΣ.
(O κόσμος μαζευόταν γύρω του, αλλά κανείς δεν αγόραζε ούτε έναν τοσοδούλη κομήτη.
O φτωχός μάγος είχε μέρες να φάει, γιατί δεν κέρδιζε καθόλου λεφτά.) ⇒ ΜΕΣΗ
(Μια φορά κι έναν καιρό ένας μάγος ανακάλυψε μια μηχανή, για να φτιάχνει κομήτες μεγάλους
ή μικρούς, με ουρά απλή ή διπλή και με διάφορα χρώματα. O μάγος γυρνούσε σε χώρες και
χωριά, έδειχνε τη μηχανή του και προσπαθούσε να πουλήσει τους κομήτες του.) ⇒ ΑΡΧΗ
(Ένα βράδυ που πεινούσε πάρα πολύ μεταμόρφωσε τη μηχανή του σε ένα κεφαλάκι τυρί και το έφαγε.) ⇒ ΤΕΛΟΣ
(O μάγος με τους κομήτες) ⇒ ΤΙΤΛΟΣ
10. Γράψε στο τετράδιό σου το δικό σου παραμύθι. Θυμήσου να πεις:
Αυτή η άσκηση είναι μία εξαιρετική ευκαιρία να αφήσουμε την φαντασία μας ελεύθερη και να δημιουργήσουμε μία ιστορία! Για να κάνουμε την ιστορία μας όσο καλύτερη γίνεται, δεν πρέπει να ξεχάσουμε να πούμε τα εξής:
• ποιος είναι ο τίτλος,
• ποιοι είναι οι ήρωες,
• πού βρίσκονται,
• πότε και
• τι συμβαίνει.
Επίσης, είναι πολύ σημαντικό να μην ξεχάσουμε τα σημεία στίξης και τα κεφαλαία γράμματα!
11. Φτιάξε το παραμύθι σου διαλέγοντας τις ανάλογες εικόνες. Έπειτα χρωμάτισε τις εικόνες και γράψε το κείμενο που ταιριάζει. Μπορείς να διηγηθείς τι γίνεται στη συνέχεια;
Μπορούμε να φτιάξουμε δύο διαφορετικές ιστορίες, ανάλογα με τις εικόνες που θα επιλέξουμε. Εμείς, θα σας δώσουμε ένα παράδειγμα και για τις δύο.
Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας ιππότης που ήταν πάνω σε ένα άλογο. Καθώς προχωρούσε, είδε από μακριά ένα κάστρο που έμοιαζε έρημο. Πλησίασε και χτύπησε την πόρτα, και εκείνη άνοιξε διάπλατα. Ξαφνικά, ενώ περπατούσε στην αυλή του κάστρου, σκόνταψε πάνω σε ένα κλειδί.
Ήταν ένα τεράστιο παλιό κλειδί! Το πήρε και συνέχισε την περιπλάνησή του. Ξαφνικά βρέθηκε μπροστά σε μία τεράστια κλειδωμένη πύλη, που σφράγιζε την είσοδο του κάστρου. Έβαλε το κλειδί στην κλειδαρότρυπα και ξεκλείδωσε την πύλη, αποκαλύπτοντας το πανέμορφο εσωτερικό του κάστρου. Μπαίνοντας, ανακάλυψε έκπληκτος, πως όλοι οι κάτοικοι του κάστρου βρίσκονταν εκεί μαρμαρωμένοι! Μπροστά από τον βασιλιά, σε έναν βράχο, ήταν καρφωμένο ένα όμορφο, αστραφτερό σπαθί, ενώ λίγο πιο δίπλα, μία επιγραφή έλεγε: «Όποιος καταφέρει και τραβήξει το σπαθί από τον βράχο, θα ελευθερώσει τους υπηκόους του βασιλιά».
Ο ιππότης, χωρίς δεύτερη σκέψη, έπιασε την λαβή του σπαθιού και άρχισε να τραβάει με όλη του την δύναμη! Ύστερα από αρκετή προσπάθεια, κατάφερε να τραβήξει το σπαθί και να ελευθερώσει τους μαρμαρωμένους από τα μάγια!
Ο βασιλιάς συγκινημένος, τον ευχαρίστησε θερμά και του πρόσφερε μία θέση στην φρουρά του. Κι έζησε αυτός καλά και εμείς καλύτερα!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας μάγος που ήταν πάνω σε μία άμαξα. Καθώς προχωρούσε, είδε από μακριά ένα χωριό, που έμοιαζε έρημο. Πλησίασε και περιπλανήθηκε στους άδειους δρόμους. Ξαφνικά σκόνταψε πάνω σε ένα πιθάρι και από μέσα του βρήκε ένα τζίνι!
«Χαίρε αφέντη!» είπε το τζίνι! «Έχεις τρεις ευχές στην διάθεσή σου!» συμπλήρωσε.
«Σε - σε ευχαριστώ...» τραύλισε ξαφνιασμένος ο μάγος. «Πριν τις ευχές, τι έγινε στο χωριό; Που πήγαν όλοι;»
«Ααα... Πριν από μερικούς μήνες το χωριό μας έσφυζε από ζωή. Ζούσε όμως κι ένας κακός μάγος, ο οποίος δημιουργούσε συνεχώς προβλήματα στους κατοίκους. Όταν ο δήμαρχος του ζήτησε να σταματήσει ή να φύγει, εκείνος για να εκδικηθεί, καταράστηκε τα χώματα του χωριού, να μην καρποφορήσουν ποτέ ξανά! Έτσι οι κάτοικοι έφυγαν από τα σπίτια τους, προκειμένου να μην πεθάνουν από την πείνα!»
«Μα αυτό είναι τραγικό!» είπε ο μάγος. «Λοιπόν, νομίζω πως είμαι έτοιμος να σου κάνω τις ευχές!»
«Η επιθυμία σας διαταγή μου, κύριε!» είπε το τζίνι.
«Λοιπόν, η πρώτη μου ευχή είναι να λύσεις την κατάρα, ώστε η γη να καρποφορήσει ξανά!»
Το τζίνι χτύπησε τα δάχτυλά του και αμέσως ξεπετάχτηκαν από παντού λουλούδια και καρποφόρα δέντρα.
«Η δεύτερή ευχή μου είναι να γυρίσουν πίσω οι κάτοικοι!»
Το τζίνι χτύπησε τα δάχτυλά του και αμέσως εμφανίστηκαν οι κάτοικοι. Στην αρχή ξαφνιάστηκαν, όμως με το που είδαν πως το χωριό τους έσφυζε από ζωή, άρχισαν να χοροπηδάνε από την χαρά τους.
«Η τελευταία μου ευχή είναι η εξής...» είπε ο μάγος κοιτώντας το τζίνι. «Θέλω από δω και στο εξής να ζεις ελεύθερο και όχι παγιδευμένο σε ένα πιθάρι!»
Το τζίνι συγκινημένο από την καλοσύνη του μάγου, χτύπησε τα δάχτυλά του και το πιθάρι θρυμματίστηκε! Αποχαιρέτισε τον μάγο με ευγνωμοσύνη και έφυγε πετώντας μακρυά.
Ξάφνου, εμφανίστηκε ο δήμαρχος και ευχαρίστησε τον μάγο για το καλό που τους έκανε. Προσφέρθηκε να τον φιλοξενήσουν στο πανδοχείο για να περάσει την νύχτα και το επόμενο πρωί, να τον εφοδιάσουν με τρόφιμα και νερό, για να συνεχίσει το ταξίδι του. Και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!
0 Σχόλια