Πάμε να δούμε ποιες εργασίες και ασκήσεις έχει το βιβλίο μας, και πώς θα τις λύσουμε.
1. Διάβασε όσα έγραψε η Χαρά στο ημερολόγιό της και πες: Πώς είναι τα σπίτια, τα πάρκα, τα δέντρα και τα λουλούδια στη Χωχαρούπα;
Τα σπίτια στη Χωχαρούπα είναι χαμηλά σαν ψεύτικα. Έχει επίσης μεγάλα πάρκα με ψηλά δέντρα σαν γίγαντες και με μυρωδάτα λουλούδια.
• Πώς είναι τα παιδιά στη Χωχαρούπα;
Τα παιδιά στη Χωχαρούπα είναι πάντα γελαστά.
• Τι φορούν;
Φορούν χρωματιστά καπέλα.
• Πώς είναι ο ουρανός της Χωχαρούπας;
Ο ουρανός είναι καταγάλανος.
• Πώς είναι το χωχαρουπάκι;
Το χωχαρουπάκι είναι ένα ζώο περίεργο και πολύχρωμο, σαν ουράνιο τόξο. Έχει κίτρινα αυτιά, πορτοκαλί μύτη, μια φουντωτή ουρά σαν σκιουράκι, και μιλά με σιγανή και τραγουδιστή φωνή.
2. O Λουκάς και η Γαλήνη παρατήρησαν άλλα πράγματα στη Χωχαρούπα. Έλεγαν και ξαναέλεγαν για μια μηχανή που είχαν δει… Παρατήρησε την εικόνα και διάβασε τα δύο κείμενα. Ποιο από τα δύο κείμενα μας βοηθά να καταλάβουμε καλύτερα πώς είναι η μηχανή;
Το κείμενο που έγραψε η Γαλήνη μας βοηθά να καταλάβουμε καλύτερα πως είναι η μηχανή, γιατί μας δίνει μία λεπτομερή περιγραφή για τα μέρη.
• Ποιες λέξεις βοηθούν να περιγράψουμε τη μηχανή;
Οι λέξεις που μας βοηθούν να περιγράψουμε τη μηχανή είναι τα επίθετα.
• Βάλε αυτές τις λέξεις σε κύκλο.
Που λες, είδα μια μαύρη μηχανή με στριφογυριστά καλώδια, με κίτρινα λαμπάκια και ένα μεγάλο πορτοκαλί κουμπί. Στο πάνω μέρος είχε μια κόκκινη κεραία και μια κόκκινη λάμπα. Πιο χαμηλά είχε μία σειρά από τρύπες, στο δεξιό μέρος είχε ένα πράσινο ακουστικό και στο κάτω μέρος είχε κάτι που έμοιαζε με ρολόι με μεγάλους αριθμούς.
3. Διάλεξε για κάθε ουσιαστικό δύο επίθετα που του ταιριάζουν.
Ένωσε τα επίθετα αυτά με την εικόνα.
κύριος: χοντρός, καθιστός
ομπρέλα: πολύχρωμη, μεγάλη
σπίτι: ωραίο, παλιό
7. O Αρμπέν, που άκουγε αυτά που έλεγαν η Χαρά και η Βάγια, έφτιαξε τα παρακάτω στιχάκια. Μπορείς να συνεχίσεις; Μην ξεχάσεις να βάλεις τελεία όπου πρέπει.
Το πιο όμορφο είναι ομορφότερο,
το πιο ψηλό ψηλότερο.
Θα φύγω με το κότερο!
Ο πιο παλιός παλιότερος,
η πιο λευκή λευκότερη,
το πιο λεπτό λεπτότερο.
Θα πάρω ελικόπτερο!
• Κατάλαβες τι έκανε ο Αρμπέν;
Ο Αρμπέν χρησιμοποίησε επίθετα συγκριτικού βαθμού, δηλαδή επίθετα που φανερώνουν ότι ένα ουσιαστικό έχει κάποιο γνώρισμα σε μεγαλύτερο βαθμό από ένα άλλο. Συγκεκριμένα, αντικατέστησε το "πιο", το οποίο σε συνδυασμό με τα επίθετα σχηματίζει περιφραστικά το συγκριτικό βαθμό, με μία λέξη που καταλήγει σε -τερος, -τερη, -τερο.
8. Ποιος έγραψε αυτό το κείμενο; Πότε;
Το κείμενο το έγραψε η μαμά της Χαράς, όταν ήταν παιδί.
• Πώς ήταν το Πολυτεχνείο; Βρες τις φράσεις που σε βοηθούν να το περιγράψεις.
Το Πολυτεχνείο ήταν ένα μεγάλο και επιβλητικό κτίριο. Γύρω του, μία μεγάλη αυλή στολιζόταν με ψηλούς φοίνικες. Σιδερένια κάγκελα κύκλωναν τον χώρο, ενώ διάφορες φράσεις ήταν γραμμένες στους τοίχους μέσα και έξω από την αυλή.
• Ποιοι ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο; Τι φώναζαν;
Το Πολυτεχνείο ήταν γεμάτο με φοιτητές και φοιτήτριες, που φώναζαν το σύνθημα «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία».
• Τι γινόταν έξω από την αυλή του Πολυτεχνείου;
Έξω από το Πολυτεχνείο είχε μαζευτεί πολύς κόσμος! Κάποιοι από αυτούς μάλιστα, ήταν πολύ συγκινημένοι. Κάτι μεγάλα μπλε αυτοκίνητα, που έμοιαζαν με κλουβιά, ήταν σταματημένα απέξω. Ένα κόκκινο βαρέλι βρισκόταν στη μέση του δρόμου, και μέσα έκαιγε φωτιά. Είχε πολύ καπνό γενικά και πολλοί υπέφεραν επειδή έτσουζαν τα μάτια τους.
• Τι βλέπεις στις εικόνες; Μπορείς να τις περιγράψεις;
Στην πρώτη φωτογραφία βλέπουμε το Πολυτεχνείο να "χάνεται" πίσω από τον κόσμο που φωνάζει συνθήματα υπέρ της ελευθερίας. Στα χέρια τους κρατούν πανό.
Στη δεύτερη φωτογραφία βλέπουμε μία ζωγραφιά που απεικονίζει την είσοδο του πολυτεχνείου και την σιδερένια πόρτα του, να είναι στολισμένη με κόκκινα γαρίφαλα.
Ζητήστε από τους μεγαλύτερους να σας πουν τι έγινε στο Πολυτεχνείο και κρατήστε σημειώσεις. Αν βρείτε, φέρτε στην τάξη φωτογραφίες, εφημερίδες, περιοδικά και βιβλία, για να τα δούμε όλοι μαζί και να συζητήσουμε. Στο τέλος μπορείτε να κάνετε μια ομαδική ζωγραφιά για το Πολυτεχνείο.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία και μαζικότερη φοιτητική, και όχι μόνο, διαδήλωση ενάντια στο καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών και αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Την κινητοποίηση ξεκίνησαν οι φοιτητές στις 14 Νοεμβρίου 1973, κλιμακώθηκε σε εξέγερση με τη συμμετοχή χιλιάδων Ελλήνων και έληξε με αιματοχυσία το πρωί της 17ης Νοεμβρίου, μετά από μια σειρά γεγονότων που ξεκίνησαν με την εισβολή αρμάτων μάχης και δυνάμεων καταστολής στον χώρο του Πολυτεχνείου.
Για να καταλάβουμε τι ακριβώς έγινε τότε στο Πολυτεχνείο και γιατί το γιορτάζουμε κάθε χρόνο, πρέπει να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Η ιστορία ξεκινά την 21η Απριλίου του 1967, όταν μια ομάδα αξιωματικών, με αρχηγό τον Γ. Παπαδόπουλο, κατάργησε με τα όπλα τη δημοκρατία και επέβαλε δικτατορία στην Ελλάδα, την γνωστή και σαν χούντα.
Δικτατορία είναι ένα καθεστώς στο οποίο δεν υπάρχουν δικαιώματα αλλά μόνο απαγορεύσεις και την εξουσία ασκούν ανεξέλεγκτα μερικοί άνθρωποι κάνοντας ό,τι θέλουν.
Δυστυχώς για εμάς, τη δικτατορία στην Ελλάδα υποστήριξαν για δικούς τους λόγους και οι ΗΠΑ.
Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν πολύ δύσκολα! Οι δικτάτορες βασάνισαν και οδήγησαν στην φυλακή χιλιάδες Έλληνες, μόνο και μόνο επειδή διαφωνούσαν μαζί τους. Προκειμένου να ελέγξουν καλύτερα τον λαό, απαγόρευσαν την ελευθερία τού λόγου και την έκφραση οποιασδήποτε διαφορετικής γνώμης, ενώ παράλληλα περιόρισαν τους ανθρώπους στα σπίτια τους, απαγορεύοντας της συγκεντρώσεις άνω των πέντε ατόμων.
Το αποτέλεσμα ήταν, οι νέοι (και συγκεκριμένα οι φοιτητές), που δεν μπορούσαν να δεχτούν αυτή την καταπίεση, να ξεσηκωθούν και να αρχίσουν να ζητούν δικαιώματα. Σιγά σιγά, σε όλες τις πανεπιστημιακές σχολές, άρχισαν να γίνονταν συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, ενώ όλο και περισσότεροι φοιτητές αναρωτιόντουσαν: «Σε όλη την Ευρώπη έχουν δημοκρατία, γιατί όχι κι εδώ; Γιατί να μπορούν οι πολίτες σ’ οποιαδήποτε χώρα να εκφράζουν τη γνώμη τους κι εδώ όποιος το κάνει να πηγαίνει φυλακή και να βασανίζεται;»
Έτσι, όλο και συχνότερα στα Πανεπιστήμια άρχισαν να ακούγονται τα συνθήματα «Ελευθερία», «Κάτω η χούντα» και «Δημοκρατία».
Οι κινητοποιήσεις εντάθηκαν κατά την διάρκεια της χρονιάς 1972-73, ενώ μάλιστα τον Φεβρουάριο του 1973 οι φοιτητές κλείστηκαν για δυο μέρες στο κτίριο της Νομικής με κεντρικό σύνθημα «Ελευθερία – Δημοκρατία». Αυτές οι εκδηλώσεις έδειξαν ότι οι Έλληνες αντιστέκονταν στο καθεστώς του φόβου, της τρομοκρατίας και στην δύναμη των όπλων.
Το Νοέμβριο του 1973 και συγκεκριμένα στις 14 του μήνα, οι φοιτητές είχαν συνελεύσεις στις σχολές τους. Μετά τις συνελεύσεις αποφάσισαν να συγκεντρωθούν στο Πολυτεχνείο, εκεί που ήταν οι σχολές των μηχανικών, στο κέντρο της Αθήνας, και να οργανώσουν μια μεγάλη συγκέντρωση. Οι πολίτες έβλεπαν με έκπληξη αλλά και θαυμασμό τους φοιτητές καθώς, αψηφώντας τις απαγορεύσεις, πήγαιναν ομαδικά στο Πολυτεχνείο από τις διάφορες μεριές όπου βρίσκονταν οι σχολές τους.
Στο Πολυτεχνείο αποφασίστηκε να γίνει κατάληψη, σχηματίστηκε Συντονιστική Επιτροπή, δημιουργήθηκε ραδιοφωνικός σταθμός και οργανώθηκε περιφρούρηση για να μην πάθει τίποτα το κτίριο και οι εγκαταστάσεις. Ο ραδιοφωνικός σταθμός άρχισε να καλεί τον λαό να ξεσηκωθεί κατά της Χούντας, φωνάζοντας συνθήματα, με κυριότερο το: «Εδώ Πολυτεχνείο. Σας μιλάει ο ελεύθερος σταθμός των αγωνιζόμενων φοιτητών. Ελάτε όλοι στο Πολυτεχνείο».
Χιλιάδες άνθρωποι άρχισαν να συγκεντρώνονται. Τις επόμενες δυο μέρες, 15 και 16 Νοεμβρίου, το κέντρο της Αθήνας είχε παραλύσει. Η δικτατορία τα έχασε. Σ’ ολόκληρο τον κόσμο μεταδίδονταν εικόνες από τη μεγάλη συγκέντρωση. Το σύνθημα που κυριάρχησε ήταν «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία».
Το βράδυ, ξημερώματα της 17 Νοεμβρίου, οι δικτάτορες αποφάσισαν να στείλουν τα τανκς κατά των φοιτητών. Στρατός και αστυνομία έζωσαν το Πολυτεχνείο και περίπου στις τρεις το πρωί, ένα τανκ γκρέμισε την κεντρική πύλη και άρχισαν την επίθεση. Νεκροί και τραυματίες, νέα παιδιά, φοιτητές αλλά και μαθητές και άλλοι πολίτες. Συλλήψεις και βασανιστήρια. Αυτός ήταν ο απολογισμός.
Όμως… Μια βδομάδα μετά, εξ αιτίας του Πολυτεχνείου οι δικτάτορες τσακώθηκαν μεταξύ τους. Και μερικούς μήνες αργότερα, στις 24 Ιουλίου 1974, η δικτατορία έπαψε να υπάρχει. Επανήλθε η πολυπόθητη Δημοκρατία.
Αυτά είναι τα γεγονότα που συνέβησαν τότε στο Πολυτεχνείο και για αυτό, κάθε 17 Νοέμβρη αφιερώνουμε λίγη ώρα για να τιμήσουμε όλους αυτούς που αρνήθηκαν να συμβιβαστούν και αγωνίστηκαν γενναία, ώστε να έχουμε εμείς σήμερα «Ψωμί, παιδεία και ελευθερία».
9. Τώρα συμπλήρωσε τον παρακάτω πίνακα.
Ονομαστική: ο αιώνας | άντρας | κόρακας
Γενική: του αιώνα | άντρα | κόρακα
Αιτιατική: τον αιώνα | άντρα | κόρακα
Κλητική: - αιώνα | άντρα | κόρακα
Ονομαστική: οι αιώνες | άντρες | κόρακες
Γενική: των αιώνων | αντρών | κοράκων
Αιτιατική: τους αιώνες | άντρες | κόρακες
Κλητική: - αιώνες | άντρες | κόρακες
0 Σχόλια