Πάμε να δούμε ποιες εργασίες και ασκήσεις έχει το βιβλίο μας, και πώς θα τις λύσουμε.
• Ποιος έχει αφήσει καθένα από τα παραπάνω μηνύματα και γιατί;
☛ Το πρώτο σημείωμα το έχει γράψει ένα παιδάκι, που θέλει να θυμηθεί να ευχηθεί στη θεία του, για την γιορτή της.
☛ Το δεύτερο σημείωμα, το άφησε η Χαρά σε κάποιον φίλο ή φίλη της, που ήθελε να δει, όμως δεν τον/την βρήκε και τον/την ενημερώνει πως θα τηλεφωνήσει το απόγευμα.
☛ Το τρίτο σημείωμα το άφησε ο Λουκάς για να ενημερώσει την μαμά του πως πήγε στο σχολείο, πως τηλεφώνησε η γιαγιά και πως θα τους επισκεφτεί το απόγευμα.
☛ Το τέταρτο μήνυμα δεν είναι γραμμένο σε χαρτί. Είναι ένα ηχητικό μήνυμα που άφησε ο Αρμπέν στο Λουκά, στον τηλεφωνητή του. Με αυτόν τον ενημερώνει πως τον πήρε τηλέφωνο για να βγουν να παίξουν, αλλά δεν τον βρήκε.
• Εσύ έχεις πάρει ποτέ μήνυμα; Από ποιον;
Όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε πάρει μήνυμα, είτε γραπτά είτε προφορικά είτε ψηφιακά. Συνήθως παίρνουμε μηνύματα από τους:
☛ γονείς μας
☛ συγγενείς μας
☛ φίλους μας
☛ δασκάλους μας
• Έχεις αφήσει ποτέ μήνυμα σε κάποιον; Τι του έλεγες ή τι του έγραφες;
Το κάθε παιδί απαντάει για τον εαυτό του. Εμείς θα σας δώσουμε ένα παράδειγμα ενδεικτικά:
Έχω αφήσει μήνυμα στον μπαμπά μου για να τον ενημερώσω ότι τον έψαχνε ο παππούς. Συγκεκριμένα του έγραψα: «Μπαμπά, σε πήρε τηλέφωνο ο παππούς. Μου είπε να τον πάρεις τηλέφωνο όταν γυρίσεις.»
1. Ξέρεις κάποιες από τις χώρες αυτές;
Το κάθε παιδί απαντάει ανάλογα με τις γνώσεις του. Εμείς θα σας δώσουμε κάποιες ενδεικτικές απαντήσεις που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε.
Πέρα από την Ελλάδα που την είναι η χώρα μας, γνωρίζω
☛ την Αίγυπτο με τις πυραμίδες,
☛ την Αλβανία επειδή έχω συμμαθητές από εκεί,
☛ την Βουλγαρία επειδή έχω επισκεφτεί την Σόφια, την πρωτεύουσα της χώρας,
☛ την Ιαπωνία επειδή πολλά από τα προϊόντα που χρησιμοποιούμε καθημερινά, παράγονται εκεί,
☛ την Κίνα επειδή πολλά από τα παιχνίδια μου έχουν κατασκευαστεί εκεί,
☛ την Κορέα επειδή η πολεμική τέχνη που μαθαίνω (Tae Kwon Do) δημιουργήθηκε εκεί,
☛ την Ουκρανία λόγο του Τσερνομπίλ,
☛ την Πολωνία επειδή εκεί βρίσκεται ένα από τα πιο σύγχρονα μνημεία βαρβαρότητας, το Άουσβιτς,
☛ την Πορτογαλία λόγο του ποδοσφαίρου,
☛ την Ρουμανία επειδή ένας φίλος μου κατάγεται από εκεί,
☛ την Τουρκία λόγο της Κωνσταντινούπολης,
☛ τις Φιλιππίνες για τις υπέροχες παραλίες.
• Βρες τες στον χάρτη με τη βοήθεια του δασκάλου ή της δασκάλας σου.
Με την βοήθεια του δασκάλου μας, εντοπίζουμε τις χώρες στον χάρτη της τάξης μας.
• Τι σκέφτονται συνέχεια οι τέσσερις φίλοι;
Η Χαρά, ο Λουκάς, η Γαλήνη και ο Αρμπέν προετοιμάζονται για το ταξίδι τους στη Χωχαρούπα. Σκέφτονται λοιπόν συνέχεια τι θα χρειαστούν στον δρόμο, καθώς δεν ξέρουν τι καιρό θα κάνει, ούτε πώς θα είναι στη Χωχαρούπα. Έτσι, προσπαθούν να μην ξεχάσουν κάποια βασικά πράγματα, όπως τρόφιμα, ρούχα και άλλα.
• Τι σκέφτηκε να κάνει η Γαλήνη, για να βρουν πληροφορίες για τη Χωχαρούπα;
Η Γαλήνη σκέφτηκε να βρούνε στον τηλεφωνικό κατάλογο κάποιο τηλέφωνο της Χωχαρούπας. Συγκεκριμένα, πρότεινε να τηλεφωνήσουν στην τουριστική αστυνομία της Χωχαρούπας και να ρωτήσουν όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζουν για το ταξίδι τους. Έτσι, θα μπορέσουν να προετοιμαστούν κατάλληλα.
• Σε ποιον άφησε μήνυμα η Γαλήνη;
Η Γαλήνη, θέλοντας να ενημερώσει τον Λουκά για την ιδέα της, τον κάλεσε στο σταθερό τηλέφωνο. Επειδή όμως δεν τον βρήκε, του άφησε μήνυμα στον τηλεφωνητή.
• Πώς νομίζεις ότι οι άνθρωποι έπαιρναν ή έστελναν μηνύματα ο ένας στον άλλο στα παλιά χρόνια;
Στα παλιά τα χρόνια, όπου δεν υπήρχε η τεχνολογία που διαθέτουμε / γνωρίζουμε, οι άνθρωποι είχαν επινοήσει διάφορες μεθόδους ώστε να επικοινωνούν και να αφήνουν μηνύματα ο ένας στον άλλο. Συγκεκριμένα χρησιμοποιούσαν:
☛ τον αγγελιαφόρο, που ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος μετέφερε μηνύματα, από τον έναν άνθρωπο στον άλλον.
☛ τα ταχυδρομικά περιστέρια, που ήταν ειδικά εκπαιδευμένα πουλιά, που μετέφεραν στο πόδι τους γραπτά μηνύματα, από τη μία περιοχή στην άλλη.
☛ τη φωτιά και τα σήματα καπνού. Κατά την περίοδο των πρώτων ανακτόρων, οι Μινωίτες, χρησιμοποιούσαν τις Φρυκτωρίες (ειδικά κατασκευασμένοι πύργοι σε κορυφές, πάνω στους οποίους οι πρώτοι διαβιβαστές άναβαν φωτιές) με σκοπό την αναμετάδοση οπτικών σημάτων σε μεγάλες αποστάσεις.
☛ τη Σπαρτιατική σκυτάλη, που ήταν ένα ξύλινο ραβδί γύρω από το οποίο τυλιγόταν μια λωρίδα από δέρμα ή περγαμηνή. Όποιος ήθελε να στείλει ένα μήνυμα, έγραφε μία μικρή φράση κατά μήκος της σκυτάλης και έπειτα ξετύλιγε τη λωρίδα. Όταν λάμβανε την σκυτάλη ο παραλήπτης, έπρεπε απλώς να τυλίξει τη δερμάτινη λωρίδα γύρω από μια σκυτάλη ίδιας διαμέτρου με αυτήν που χρησιμοποίησε ο αποστολέας.
• Θα ήθελες αυτή τη στιγμή να αφήσεις μήνυμα σε κάποιον; Σε ποιον; Γράψε στο τετράδιό σου τι θα του έλεγες.
Το κάθε παιδί απαντάει ξεχωριστά. Μπορεί να θέλει να αφήσει μήνυμα στους γονείς του, σε κάποιον φίλο του, σε συγγενείς του κτλ. Εμείς θα σας δώσουμε ένα παράδειγμα. Θα δείξουμε πως θα ήταν ένα μήνυμα προς την μητέρα μας, όπου θα την ενημερώναμε πως έχουμε πάει για τρέξιμο:
Μαμά, βγήκα για τρέξιμο. Δεν θα αργήσω, σε κανά δεκάλεπτο θα έχω γυρίσει.
• Ύστερα από ποια χώρα θα έπρεπε να βρίσκεται η Χωχαρούπα στον τηλεφωνικό κατάλογο;
Στους τηλεφωνικού καταλόγους, οι χώρες είναι καταχωρημένες αλφαβητικά, οπότε η Χωχαρούπα θα βρίσκεται μετά τις Φιλιππίνες.
2. Χμ! Πολύ ωραίο το μήνυμα της Γαλήνης. Όμως μήπως λείπει κάτι από ορισμένες λέξεις; Μπορείς να βρεις από ποιες; Εγώ δεν καταλαβαίνω τι είναι μια χώρα νεραιδών. Εσύ; Ποιες άλλες λέξεις δεν καταλαβαίνεις; Γιατί; Να σου πω ένα μυστικό; Πρόσεξε τη λέξη χαϊδεύουν και τα σημαδάκια πάνω από το ι και θα μαντέψεις... Το βρήκες;
Διαβάζοντας το μήνυμα που άφησε η Γαλήνη στη μαμά της, διαπιστώνουμε ότι έχει ξεχάσει να βάλει διαλυτικά στις λέξεις "νεραιδών" και "γαιδουράκια". Ο σωστός τρόπος τρόπος για να γράψουμε αυτές τις λέξεις είναι "νεραϊδών" και "γαϊδουράκια".
• Διάβασε δυνατά τις παρακάτω λέξεις. Τα ει, αι , οι και αυ ακούγονται το ίδιο με τα εϊ , αϊ , οϊ και αϋ; Σε τι διαφέρουν;
Οι παρακάτω λέξεις διαφέρουν μεταξύ τους λόγο των διαλυτικών. Συγκεκριμένα:
ειρήνη - θεϊκός: στη λέξη ειρήνη διαβάζουμε το ει σαν "ι", ενώ στη λέξη θεϊκός, λόγο των διαλυτικών, διαβάζουμε το εϊ σαν "ε" και "ι" ξεχωριστά.
παιδιά - γαϊδούρα: στη λέξη παιδιά διαβάζουμε το αι σαν "ε", ενώ στη λέξη γαϊδούρα διαβάζουμε το αϊ σαν "α" και "ι" ξεχωριστά.
οικογένεια - κοροϊδεύω: στη λέξη οικογένεια διαβάζουμε το οι σαν "ι", ενώ στη λέξη κοροϊδεύω διαβάζουμε το οϊ σαν "ο" και "ι" ξεχωριστά.
αυλή - αϋπνία: στη λέξη αυλή διαβάζουμε το αυ σαν "αβ", ενώ στη λέξη αϋπνία διαβάζουμε το αϋ σαν "α" και "ι" ξεχωριστά.
3. Μπορείς να διηγηθείς τι συμβαίνει στην ιστορία;
Ο κυρ Χελιδόνος και η κυρά Χελιδόνα έκαναν τις απαραίτητες προετοιμασίες για το ταξίδι τους. Είχε έρθει το φθινόπωρο και έτσι έπρεπε να πετάξουν σε πιο ζεστές περιοχές. Αφού τελείωσαν, κάθισαν να ξεκουραστούν και αναρωτήθηκαν εάν έχουν ξεχάσει κάτι! Τα χελιδονάκια έδωσαν την απάντηση στο ερώτημά τους. Είχαν ξεχάσει να αποχαιρετήσουν τους φίλους τους! Έτσι, πήγαν μέχρι το σχολείο, όπου τα παιδιά έκαναν το μάθημά τους και ο Φριφρής χτύπησε ευγενικά το τζάμι του παραθύρου. Ο δάσκαλος, που κατάλαβε τι γινόταν, ενημέρωσε τα παιδιά για το ταξίδι και πήγανε όλοι μαζί να τα αποχαιρετήσουν.
• Χρωμάτισε όλα τα ενωτικά που υπάρχουν στο παραπάνω κείμενο.
O αντικρινός κυρ Χελιδόνος είδε το χελιδονορολόι του και
ρώτησε: «Έτοιμοι; Τα πράγματά μας είναι έτοιμα;».
Η γυναίκα του είπε: «Ναι, είμαστε έτοιμοι».
Κάθισε να ξεκουραστεί σ’ ένα φύλλο απάνω. Το φύλλο τρε-
μούλιασε συγκινημένο.
O κυρ Χελιδόνος ήταν ανήσυχος και ρώτησε πάλι: «Δεν ξε-
χάσαμε τίποτα;». Το ίδιο ανήσυχη ήταν και η κυρα-Χελιδόνα.
Τα χελιδονάκια, που όση ώρα μίλαγαν οι γονείς τους αυτά
τσιμπολογιόντουσαν, είπαν: «Δεν αποχαιρετήσαμε τους φίλους μας».
Oι φίλοι τους, τα παιδιά, εκείνη την ώρα κάνανε μάθημα. O Φριφρής στά-
θηκε στο πεζουλάκι του παραθυριού. Ευγενικά χτύπησε το τζάμι. «Παιδιά,
ήρθε η ώρα να φύγουμε» έλεγε το χτύπημά του.
O δάσκαλος το άκουσε και είπε στα παιδιά: «Τα χελιδόνια φεύγουν. Πάνε
σε ζεστές χώρες. Ελάτε να τα αποχαιρετήσουμε».
4. Τι ήθελε ο αϊτός και τι το αηδόνι; Το κατάφεραν;
Σε αυτήν την ιστορία, βλέπουμε κάτι το οποίο γίνεται πολύ συχνά. Ο αϊτός ήθελε να μοιάσει στο αηδόνι για να μπορεί να κελαηδάει τόσο όμορφα όσο και αυτό, ενώ αντίθετα το αηδόνι, ήθελε να μοιάσει στον αϊτό για να μπορεί να πετάει τόσο ψηλά και γρήγορα όσο αυτός και να μπορεί να κουβαλάει βαριά πράγματα.
Όσο και να προσπάθησαν όμως, κανένα από τα δύο δεν κατάφερε αυτό που επιθυμούσε.
• Τι τους συμβούλεψε ο γάιδαρος;
Ο γάιδαρος που άκουσε να κουβεντιάζουν, τους συμβούλεψε να αγαπήσουν το εαυτό τους για αυτό που είναι, και να μη προσπαθούν να μοιάσουν σε κάποιον άλλο!
Όλοι μας είμαστε ξεχωριστοί και έχουμε τα δικά μας ταλέντα. Πρέπει λοιπόν να αγαπάμε τον εαυτό μας όπως είναι και να αξιοποιούμε τα χαρίσματα που έχουμε, όχι να γκρινιάζουμε και να κυνηγάμε αυτό που έχει ο άλλος.
• Μπορείς να χρωματίσεις όλα τα αϊ, άι, αη, οϊ, όι και όη του παραμυθιού;
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας αϊτός που είχε για γείτονα ένα αηδόνι το οποίο κελαηδούσε πιο ωραία από όλα τα πουλιά του δάσους. Το αηδόνι θαύμαζε τον αϊτό για τα μεγάλα δυνατά φτερά του, και ο αϊτός θαύμαζε το αηδόνι για το κελάηδημά του.
Μια μέρα λέει ο αϊτός στο αηδόνι: «Αηδόνι, βόηθα με να μάθω να κελαηδώ όπως εσύ». «Μετά χαράς» είπε το αηδόνι και άρχισε να δείχνει στον αϊτό πώς πρέπει να τραγουδά. O αϊτός όμως, όσο και αν προσπαθούσε, δεν μπορούσε να τραγουδήσει.
Την άλλη μέρα λέει το αηδόνι στον αϊτό: «Αϊτέ, θα μου μάθεις να φτερουγίζω ψηλά κουβαλώντας πράγματα, όπως αυτό το ρόιδι;». «Μετά χαράς» είπε ο αϊτός, μα όσο και αν προσπαθούσε να δείξει στο αηδόνι πώς να κρατά το ρόιδι και να πετά ψηλά, το αηδόνι δεν τα κατάφερνε. Το ρόιδι έπεσε και άνοιξε στη μέση.
Ένας γάιδαρος που περνούσε από εκεί τους λέει: «Είναι καλύτερο να σας αρέσει αυτό που είστε παρά να θέλετε να μοιάσετε σε κάποιον άλλο!».
5. Στο παρακάτω κείμενο σβήσε εννιά γράμματα και βάλε στη θέση τους την απόστροφο ᾽.
Τ' αεροπλάνα πετούν ψηλά. Τ' όνειρό μου ήταν πάντα να μπω σε ένα αεροπλάνο. Και να που πραγματοποιήθηκε. «Ν' ακούς την αεροσυνοδό» μου είπε η μαμά μου. «Θ' ανεβείς προσεκτικά» μου είπε η αεροσυνοδός. Σιγά το δύσκολο! Μπήκα μ' ενθουσιασμό στο ωραιότερο αεροπλάνο, που μ' έφερε σε ένα μέρος ονειρεμένο! Αχ! Θα 'θελα να μείνω εδώ για πάντα!
0 Σχόλια