Από τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 στον Μακεδονικό Αγώνα

Στο 1ο (πρώτο) κεφάλαιο, στην Ε' ενότητα του βιβλίου της ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού, με τίτλο "Από τον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 στον Μακεδονικό Αγώνα", θα μάθουμε για τα ζητήματα που απασχόλησαν την Ελλάδα, μετά την ήττα στον πόλεμο με την Τουρκία, το 1897. Συγκεκριμένα, θα μιλήσουμε για το Κρητικό ζήτημα και τον Μακεδονικό Αγώνα.

Πάμε να δούμε τις λύσεις και τις απαντήσεις, στις εργασίες και στα ερωτήματα του βιβλίου μας.

1. Τι είναι ο Μακεδονικός Αγώνας και ανάμεσα σε ποιους έγινε;
Ο Μακεδονικός Αγώνας ήταν μία σειρά συγκρούσεων μεταξύ κυρίως ελληνικών και βουλγαρικών ένοπλων σωμάτων, από το 1904 ως το 1908, στην περιοχή της Μακεδονίας, που τότε ήταν ακόμα μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σκοπός των συγκρούσεων ήταν ο εθνικός προσεταιρισμός των κατοίκων της περιοχής, ιδίως των σλαβόφωνων Χριστιανών.
Η ελληνική ένοπλη παρέμβαση στη Μακεδονία ξεκίνησε στην ευνοϊκή για την Ελλάδα συγκυρία που προέκυψε μετά την αποτυχία της εξέγερσης του Ίλιντεν το 1903 και εντάθηκε μετά το θάνατο του Παύλου Μελά, τον Οκτώβριο του 1904. Οι Έλληνες της Μακεδονίας από την πλευρά τους, δεν είχαν πάψει να εκδηλώνουν την απόφασή τους, να συμμερισθούν τη μοίρα του υπόλοιπου Ελληνισμού. Άλλωστε αυτό φαίνεται και από τους αγώνες και τις θυσίες τους σε ολόκληρη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας.
Τελικά, τα ελληνικά σώματα κατάφεραν να επικρατήσουν, αλλά η ένοπλη τους δράση τερματίστηκε με την Επανάσταση των Νεοτούρκων το 1908.

2. Ποια ήταν η σημασία της θυσίας του Παύλου Μελά και ποια αισθήματα προκάλεσε στους Έλληνες; Θα σας βοηθήσουν και οι πηγές.
Ο εθνικός μας ήρωας Παύλος Μελάς, σκοτώθηκε στο χωριό Σιάτιστα της Καστοριάς, στις 13 Οκτωβρίου 1904, σε μάχη ενάντια στα τουρκικά στρατεύματα. Έδωσε την ζωή του με σκοπό να ελευθερωθεί η Μακεδονία και να ενταχθεί στο ελληνικό κράτος. Ο θάνατός του κινητοποίησε τους Έλληνες και ώθησε την ελληνική κυβέρνηση να διεκδικήσει δυναμικότερα τη Μακεδονία, εγκαταλείποντας τους δισταγμούς της.
Επιπλέον, ο θάνατος του ήρωα γέμισε με θλίψη τις καρδιές όλων των Ελλήνων, αλλά παράλληλα τους έδωσε την απαραίτητη δύναμη ώστε να συνεχίσουν το έργο του. Όπως αναφέρει μάλιστα ο Βασίλης Αγοραστός στην επιστολή του προς τον Ίωνα Δραγούμη, όλο το έθνος είχε εναποθέσει τις ελπίδες του στον γενναίο αυτό πολεμιστή, αφού τον έβλεπε ως τον «μόνο λυτρωτή» της χώρας. Ο ίδιος ο Παλαμάς συνέθεσε προς τιμήν του ένα πολύ συγκινητικό ποίημα, που αποδεικνύει την βαθιά θλίψη και το πένθος όλων των Ελλήνων.