Η δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου - ο Διονύσιος Σολωμός - Η μεγάλη επανάσταση - από το https://idaskalos.blogspot.com
Στο 12ο (δωδέκατο) κεφάλαιο, στην Γ' ενότητα του βιβλίου της ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού, με τίτλο "Η δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου - ο Διονύσιος Σολωμός", θα μάθουμε για το
ολοκαύτωμα του Μεσολογγίου, που ξεκίνησε με πολιορκία της πόλης στις 15 Απριλίου του 1825, από τους Τούρκους και κράτησε έως τις 10 Απριλίου του 1826, όπου τελείωσε με την ηρωική έξοδο των Μεσολογγιτών. Συγκεκριμένα, η πολιορκία πραγματοποιήθηκε σε δύο φάσεις. Η πρώτη, από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο του 1825, όταν η πόλη πολιορκήθηκε από τα στρατεύματα του Κιουταχή και η δεύτερη, από τον Δεκέμβριο του 1825 έως τον Απρίλιο του 1826, όταν στα στρατεύματα του Κιουταχή προστέθηκε και ο στρατός του Ιμπραήμ. Οι δύο στρατοί κατέστησαν ασφυχτική την πολιορκία, με συνεχόμενους κανονιοβολισμούς, αλλά οι ελπίδες της πόλης για σωτηρία, έσβησαν όταν οι εχθροί κατέλαβαν τις, στρατηγικής σημασίας, βραχονησίδες, Βασιλάδι (25 Φεβρουαρίου) και Κλείσοβα (25 Μαρτίου). Μετά την πτώση των δύο νησίδων και την αποτυχία του Μιαούλη, να διασπάσει τον ναυτικό αποκλεισμό, η θέση των πολιορκημένων έγινε τραγική. Η εξαθλίωση των πολιορκημένων, η έλλειψη τροφής και πολεμοφοδίων, οι ψυχές που χάνονταν καθημερινά και η επίγνωση πως δεν μπορούν να υπερασπιστούν πλέον αποτελεσματικά την πόλη τους, οδήγησαν το συμβούλιο οπλαρχηγών και προκρίτων, να πάρει την απόφαση για την ηρωική έξοδο των Μεσολογγιτών. Η έξοδος ορίστηκε να γίνει την νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου, προς Κυριακή των Βαΐων (9 προς 10 Απριλίου). Τα μεσάνυχτα, σύμφωνα με το σχέδιο, οι πολιορκημένοι χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες, με αρχηγούς τον Δημήτριο Μακρή, Νότη Μπότσαρη και Κίτσο Τζαβέλα, με την ελπίδα να αιφνιδιάσουν τους Τούρκους και να καταφέρουν να διαφύγουν. Δυστυχώς ο αιφνιδιασμός απέτυχε, με αποτέλεσμα οι δυνάμεις του Ιμπραήμ να κατασφάξουν τους γενναίους Μεσολογγίτες, ενώ μέσα στην πόλη, οι Τουρκοαιγύπτιοι έσφαξαν όσους είχαν μείνει πίσω ή γύρισαν πάλι μέσα. Αυτό το τραγικό γεγονός, ευαισθητοποίησε πολλές καρδιές έξω από τα σύνορα της Ελλάδας και έδωσε έμπνευση στον εθνικό μας ποιητή, Διονύσιο Σολωμό, να γράψει την ποιητική του συλλογή «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι».

Πάμε να δούμε τις λύσεις και τις απαντήσεις, στις εργασίες και στα ερωτήματα του βιβλίου μας.

1. Ποιο ήταν το σχέδιο των πολιορκημένων Μεσολογγιτών κατά την έξοδό τους από την πόλη και τι έγινε τελικά;
Οι Μεσολογγίτες είχαν αποφασίσει πως τη νύχτα της 10ης Απριλίου του 1826, που θα ξημέρωνε Κυριακή των Βαΐων, θα πραγματοποιούσαν την ηρωική τους έξοδο. Το σχέδιό τους είχε ως εξής: Οι ένοπλοι άντρες θα χωρίζονταν σε τρεις ομάδες, ώστε να διασπαστούν οι εχθρικές γραμμές. Τα γυναικόπαιδα, θα βρίσκονταν ανάμεσα από αυτές τις ομάδες, ούτως ώστε να προστατεύονται. Όσοι δεν μπορούσαν να είναι εκεί μαζί τους, θα αντιστέκονταν μέσα στην πόλη, ανατινάζοντας τις πυριτιδαποθήκες.
Δυστυχώς, οι πολιορκητές επαγρυπνούσαν, με αποτέλεσμα, μόνο ένα μέρος της φρουράς να μπορέσει να διαφύγει, ενώ όσοι δεν κατάφεραν να περάσουν έξω από τα τείχη, γύρισαν πίσω στο Μεσολόγγι, όπου βρήκαν φρικτό θάνατο από τους Τούρκους. Οι γυναίκες και τα παιδιά πιάστηκαν αιχμάλωτοι και έγιναν σκλάβοι, ενώ η πόλη καταστράφηκε ολοσχερώς και το χώμα ποτίστηκε με το αίμα πολλών Ελλήνων.

2. Με βάση την Πηγή 1, ποιες ήταν οι συνθήκες διαβίωσης των πολιορκημένων στο Μεσολόγγι;
Διαβάζοντας την πηγή 1, βλέπουμε τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των Μεσολογγιτών το 1826. Πείνα, αρρώστιες και θάνατος ήταν οι ταλαιπωρίες που αντιμετώπιζαν σχεδόν από την αρχή της πολιορκίας. Τα ήδη λιγοστά τρόφιμα τελείωναν, οδηγώντας τους πολιορκημένους να αναμειγνύουν αλεύρι, κουκιά και καβούρια για να φάνε, ενώ λίγο αργότερα να μαγειρεύουν σκύλους, γάτες και ποντίκια. Εξαιτίας της ασιτίας, οι Μεσολογγίτες πέθαιναν από την πείνα ή από αρρώστιες όπως πονόστομος και αρθρίτιδα. Όλα αυτά μας βοηθάνε να καταλάβουμε την τεράστια θυσία που έκαναν οι Έλληνες τότε, για την ελευθερία τους.