Η εξέγερση στη Μολδοβλαχία - Η μεγάλη επανάσταση

Στο 2ο (δεύτερο) κεφάλαιο, στην Γ' ενότητα του βιβλίου της ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού, με τίτλο "Η εξέγερση στη Μολδοβλαχία", θα μάθουμε για την εξέγερση που έγινε τον Φεβρουάριο του 1821 εναντίον των Τούρκων στη Μολδοβλαχία, με ηγέτη των Αλέξανδρο Υψηλάντη και τελικά την κατάπνιξή της από τον Οθωμανικό στρατό μετά από επτά μήνες.

Πάμε να δούμε τις λύσεις και τις απαντήσεις, στις εργασίες και στα ερωτήματα του βιβλίου μας.

1. Τι ήταν ο Ιερός Λόχος και ποια η τύχη του;
Ο Ιερός Λόχος ήταν ένα στρατιωτικό σώμα από εθελοντές σπουδαστές από τις ελληνικές παροικίες, κυρίως της Μολδοβλαχίας και της Οδησσού. Ιδρυτής του ήταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, στα μέσα Μαρτίου του 1821, στη Φωξάνη (μια πόλη που βρίσκετε στα όρια της Μολδοβλαχία με τη Βλαχία). Ήταν η πρώτη οργανωμένη στρατιωτική μονάδα το 1821 και αποτελούσε για τον Υψηλάντη την ψυχή του στρατού του. Ηττήθηκε στο χωριό Δραγατσάνι, στις 8 Ιουνίου το 1821, από τους Οθωμανούς και τα περισσότερα μέλη του σκοτώθηκαν στην μάχη (200 νέοι πέθαναν και 40 αιχμαλωτίσθηκαν και ύστερα αποκεφαλίστηκαν στην Κωνσταντινούπολη). Έτσι, χάρη στις απώλειες, το σώμα αποδυναμώθηκε αρκετά.
 
2. Με βάση τα κείμενα των πηγών, να καταγράψετε τα συναισθήματα από τα οποία κυριαρχούνται οι συγγραφείς τους.
Διαβάζοντας τις τρεις πηγές, βλέπουμε τα έντονα συναισθήματα που νιώθουν οι συγγραφείς τους. Συγκεκριμένα:
• Στην πρώτη πηγή βλέπουμε τον Αλέξανδρο Υψηλάντη να αισθάνεται τεράστιο ενθουσιασμό, καθώς οι Έλληνες της Μολδοβλαχίας και των παροικιών είναι έτοιμοι για την επανάσταση και ο στρατός που έχει μαζευτεί για την μάχη είναι μεγάλος. Τέλος, μας λέει πως έχει εμπιστοσύνη στον ιδρυτή της Φιλικής εταιρείας Ξάνθο και στην βοήθεια που προσφέρει.
•  Στην δεύτερη πηγή βλέπουμε τον Ιωάννη Φιλήμων, να νιώθει υπερηφάνεια και συγκίνηση για τον ένδοξο χαμό του Ιερού Λόχου καθώς εκθειάζει την αυτοθυσία, την τόλμη και την ανδρεία των πολεμιστών που έπεσαν στην μάχη.
• Στην τρίτη πηγή, βλέπουμε τον Ανδρέα Καλβίνο, ο οποίος αισθάνεται θαυμασμό αλλά και θλίψη για τους πεσόντες της μάχης. Συγκεκριμένα χαρακτηρίζει τους Ιερολοχίτες ως: «γνήσια της Ελλάδος τέκνα», «καύχημα νέον» και τέλος «τάγμα εκλεκτών Ηρώων».