Στο 3ο (τρίτο) κεφάλαιο, στην Β ενότητα του βιβλίου της ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού, με τίτλο "Η θρησκευτική και η πολιτική οργάνωση των Ελλήνων", θα μάθουμε για τα πρόσωπα που κατείχαν την θρησκευτική και πολιτική ηγεσία των υπόδουλων Ελλήνων στην διάρκεια της οθωμανική κυριαρχίας. Συγκεκριμένα θα μιλήσουμε για τον Πατριάρχη, τους Φαναριώτες και τέλος τους προεστούς ή δημογέροντες.
Δείτε το βίντεο με την αφήγηση του μαθήματος ή προχωρήστε παρακάτω για να διαβάσετε τις λύσεις των ασκήσεων.
Πάμε να δούμε τις λύσεις και τις απαντήσεις, στις εργασίες και στα ερωτήματα του βιβλίου μας.
1. Ποια ήταν η θέση και ο ρόλος του Οικουμενικού Πατριαρχείου κατά την Τουρκοκρατία;
Οι Οθωμανοί Τούρκοι διεύρυναν τις αρμοδιότητες του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης. Ο Πατριάρχης πέρα από θρησκευτικός ηγέτης, ήταν εκπρόσωπος των Ορθοδόξων Χριστιανών και λογοδοτούσε για τις πράξεις τους στον Σουλτάνο. Επίσης η εκκλησία, πέρα από τα θρησκευτικά καθήκοντά της, είχε την δικαιοδοσία να αποφασίζει και να ρυθμίζει διάφορες υποθέσεις, όπως τις κληρονομιές. Τέλος, ο Πατριάρχης, είχε την δυνατότητα να επιβάλει ειδική φορολογία στους πιστούς και να ιδρύει σχολεία.
2. Με βάση την Πηγή 2, πώς εκλέγονταν οι δημογέροντες και ποιες αρμοδιότητες είχαν;
Με βάση την πηγή 2, οι Δημογέροντες, γνωστοί και ως Προεστοί ή Κοτζαμπάσηδες, ήταν αρμόδιοι για την συγκέντρωση φόρων από τους Χριστιανούς και για την παράδοσή τους στην εξουσία. Αυτοί κατάγονταν συνήθως από οικογένειες με ισχυρή θέση, ή αλλιώς επιλέγονταν μέσω εκλογών που έκανε η συνέλευση των Χριστιανών. Είχαν μεγάλη δύναμη, λογοδοτούσαν όμως και αυτοί στους Τούρκους.
0 Σχόλια