Στο δεύτερο κεφάλαιο, της πέμπτης ενότητας, του βιβλίου της Γλώσσας της Γ' Δημοτικού, με τίτλο "Στον πόλεμο του 1940", θα διαβάσουμε μαρτυρίες για τα δύσκολα χρόνια του πολέμου και της Κατοχής.
Πάμε να δούμε ποιες εργασίες και ασκήσεις έχει το βιβλίο και το τετράδιο εργασιών, και πώς θα τις λύσουμε.
1. Στα προηγούμενα κείμενα υπογράμμισε τις λέξεις και τις φράσεις με τις οποίες τα πρόσωπα εκφράζουν τα συναισθήματά τους για τα χρόνια του πολέμου.
Από το ημερολόγιο της Ροζίνας:
- «Αναστατωμένα ήμασταν εμείς τα παιδιά.» (φόβος, αγωνία)
- «Η μαμά έκλαιγε, ο μπαμπάς ήταν καταστεναχωρημένος.» (λύπη, απελπισία)
- «Δε βρίσκαμε πουθενά τροφή.» (απόγνωση, δυσκολία)
- «Κρυφτήκαμε στο διαμέρισμά του.» (φόβος, ανάγκη για ασφάλεια)
- «548 ατέλειωτες μέρες.» (αγωνία, προσμονή)
Για λίγο ψωμί:
- «Το είδα με τα μάτια μου.» (έκπληξη, συγκίνηση)
- «Γεμάτοι χαρά και ψυχραιμία!» (θάρρος, ικανοποίηση)
12 Οκτωβρίου του 1944:
- «Παρακολουθούμε με κατάνυξη θρησκευτική.» (σεβασμός, δέος)
- «Τα θολωμένα μάτια μου δεν μπορούν πια να δουν.» (συγκίνηση, χαρά)
- «Η Ελλάδα είναι πάλι δική μας, δική μας.» (υπερηφάνεια, ανακούφιση)
2. Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετώπισαν τις μέρες της γερμανικής κατοχής τα παιδιά;
Τα παιδιά αντιμετώπισαν πολλά και σοβαρά προβλήματα κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, όπως φαίνεται από τα κείμενα:
Φόβος και αγωνία:
Τα παιδιά ζούσαν με το φόβο των βομβαρδισμών, της πείνας και των διωγμών. «Αναστατωμένα ήμασταν εμείς τα παιδιά.»
Πείνα:
Εκείνη την εποχή τα τρόφιμα ήταν ελάχιστα κι έτσι τα παιδιά πεινούσαν πολύ! «Δε βρίσκαμε πουθενά τροφή, παρά μόνο σε μερικά χωριά.»
Αλλαγή της καθημερινότητας:
Τα σχολεία έκλεισαν και η καθημερινότητα των παιδιών διαταράχθηκε λόγω του πολέμου. Γονείς και παιδιά έχασαν την ανεμελιά και τη σταθερότητα της ζωής τους.
Διώξεις και φόβος για τη ζωή:
Ειδικά τα Εβραιόπουλα, όπως η Ροζίνα, αντιμετώπισαν τον κίνδυνο της εξορίας. «Έφτασε στα αυτιά μας μια κακή είδηση, ότι θα μας εξορίσουν.»
Απομόνωση:
Πολλά παιδιά έμειναν κρυμμένα για να σωθούν, με αποτέλεσμα να χωριστούν από τους φίλους τους και τις οικογένειές τους. «Μείναμε κλεισμένοι στην κρυψώνα μας 18 ολόκληρους μήνες.»
Στέρηση ελπίδας:
Τα παιδιά ζούσαν σε ένα περιβάλλον γεμάτο θλίψη, όπως φαίνεται από την οικογένεια της Ροζίνας: «Η μαμά έκλαιγε, ο μπαμπάς ήταν καταστεναχωρημένος.»
3. Ποιο κείμενο θα διάλεγες για να διαβάσεις στη σχολική γιορτή;
Θα διάλεγα το κείμενο «12 Οκτωβρίου του 1944», γιατί μας παρουσιάζει με συγκινητικό τρόπο τη στιγμή της απελευθέρωσης της Ελλάδας. Συγκεκριμένα, οι λόγοι που θα το διάλεγα είναι οι εξής:
Συμβολισμός και αισιοδοξία: Περιγράφει τη στιγμή που η ελληνική σημαία αντικαθιστά τη γερμανική, ένα γεγονός που συμβολίζει την ελευθερία και την ελπίδα των Ελλήνων για ένα καλύτερο μέλλον.
Συγκίνηση: Η περιγραφή της συγγραφέως είναι πολύ συγκινητική και προκαλεί δέος, ειδικά στο σημείο που αναφέρει τα θολωμένα μάτια και τη γαλανόλευκη που ανεμίζει!
4. Διάβασε στους γονείς σου τα κείμενα αυτά. Συζήτησε μαζί τους για τα γεγονότα εκείνης της εποχής.
Αφού διαβάσουμε τα κείμενα στους γονείς μας, μπορούμε να τους ζητήσουμε να μας διηγηθούν ιστορίες απ' τους παππούδες και τις γιαγιάδες τους για εκείνη την εποχή.
0 Σχόλια