Ο Μεσοπόλεμος - από το https://idaskalos.blogspot.com
Στο 6ο (έκτο) κεφάλαιο, της Ε' ενότητας του βιβλίου της ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού, με τίτλο "Ο Μεσοπόλεμος", θα μάθουμε για το μεγαλύτερο πρόβλημα που έπρεπε να αντιμετωπίσει η Ελλάδα, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, δηλαδή την ανακούφιση και εγκατάσταση των προσφύγων από την Μικρά Ασία, καθώς και για την πολιτική και κοινωνική αναταραχή που επικρατούσε στην χώρα εκείνη την περίοδο.

Πάμε να δούμε τις λύσεις και τις απαντήσεις, στις εργασίες και στα ερωτήματα του βιβλίου μας.

1. Ποιες υπήρξαν για την Ελλάδα και τον ελληνισμό γενικότερα οι συνέπειες της Μικρασιατικής Καταστροφής;
Η Μικρασιατική καταστροφή δεν θα μπορούσε να έχει, παρά οδυνηρές και θλιβερές συνέπειες τόσο για τους ίδιους του πρόσφυγες, όσο και για τον ελληνισμό εν γένει. Η Ελλάδα έχασε την Ανατολική Θράκη, την Ίμβρο, την Τένεδο και την περιοχή της Σμύρνης, καθώς πέρασαν στα χέρια των Τούρκων, ενώ τα Δωδεκάνησα παρέμειναν στην Ιταλική κατοχή.
Η Μικρασιατική Καταστροφή επισφραγίστηκε με τη Συνθήκη της Λωζάνης, στις 24 Ιουλίου του 1923. Αυτή προέβλεπε την ανταλλαγή πληθυσμού μεταξύ των Ελλήνων και των Τούρκων με κριτήριο την θρησκεία.
Τέλος, μετά την ήττα του 1922, προέκυψε ένα τεράστιο μεταναστευτικό κύμα προς την Ελλάδα. Συγκεκριμένα, περίπου 1.000.000 πρόσφυγες από την Μικρά Ασία, τον Πόντο και την Ανατολική Θράκη, εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα, όπως επίσης και 100.000 Έλληνες από την Σοβιετική Ένωση και τη Βουλγαρία. Αυτή η μετακίνηση πληθυσμού, δημιούργησε αρκετά προβλήματα στην χώρα υποδοχής, δηλαδή την Ελλάδα, καθώς έπρεπε να δημιουργηθούν επιπλέον υποδομές και θέσεις εργασίας, ώστε οι άνθρωποι αυτοί να μπορούν να ζήσουν.

2. Με βάση το εικονογραφικό υλικό περιγράψτε τη μετακίνηση και την αρχική εγκατάσταση των προσφύγων στην Ελλάδα.
Στις 24 Ιουλίου του 1923, υπογράφηκε η συνθήκη της Λωζάνης, η οποία προέβλεπε την ανταλλαγή πληθυσμών με θρησκευτικά κριτήρια, ανάμεσα στους Έλληνες και τους Τούρκους. Έτσι, κατέφθασαν στην Ελλάδα περισσότερο από 1.000.000 πρόσφυγες, προερχόμενοι από την Σμύρνη (και την Μικρά Ασία γενικά), την Ανατολική Θράκη και τον Πόντο. Όπως ήταν αναμενόμενο, η Ελλάδα δεν ήταν προετοιμασμένη να δεχτεί τέτοιο αριθμό ανθρώπων, καθώς δεν υπήρχαν υποδομές για να στεγαστούν, ενώ οι θέσεις εργασίας ήταν απίστευτα περιορισμένες. Όπως βλέπουμε και στο εικονογραφικό υλικό, οι άνθρωποι μετακινούνταν στοιβαγμένοι σε κάρα, μεταξύ πόλεων και υπαίθρου. Πολλοί πρόσφυγες βρήκαν καταφύγιο σε θέατρα, νοσοκομεία ή άλλα δημόσια κτήρια, ενώ άλλοι έχτισαν μόνοι τους τα σπίτια τους, με υλικά που τους παρείχε το κράτος. Τέλος, πρόχειρα νοσοκομεία στήθηκαν σε διάφορους χώρους, με την μέριμνα του κράτους, ώστε να παρέχεται μία στοιχειώδης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε αυτούς τους πονεμένους ανθρώπους.
Θα ήταν λάθος όμως να παραβλέψουμε δύο θετικά αποτελέσματα που έφεραν οι πρόσφυγες στην χώρα μας. Ο πληθυσμός των πόλεων και της υπαίθρου αυξήθηκε δραματικά, ενώ παράλληλα βοήθησαν στην πνευματική, πολιτισμική και οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας, καθώς μαζί τους, έφεραν τις τέχνες, τις παραδόσεις, την κουλτούρα και τις γνώσεις τους.